هيستامين موجب التهاب بيني و مجاري تنفسي مي‌شود و ساير مواد شيميايي نيز موجب بروز نشانه‌هاي آلرژي زير مي‌شوند: آبريزش بيني، چشم‌هاي اشك‌آلود، عطسه، و نشانه‌هاي آسم همچون سرفه و خس‌خس كردن. در واقع اكثر آسم‌ها در اوايل دوران كودكي شروع مي‌شوند، و عامل آنها مي‌توانند حيوانات باشند. اگر ماده آلرژي‌زا با پوست كودك تماس پيدا كند، ممكن است جوش يا كهير بزند.

هر نوع حيواني (شامل سگ‌ها، موش‌ها، خوكچه‌ها و خصوصا گربه‌ها) مي‌توانند موجب بروز واكنش در كودكي كه آلرژي دارد شوند.

چگونه مي‌توانم بفهمم كه كودكم به حيوان خانگي‌مان آلرژي دارد يا خير؟

نشانه‌هايي كه در طول سال (و نه صرفا فصل‌هاي خاص) رخ مي‌دهند، از قبيل خارش، چشم‌هاي اشك‌آلود، جوش، آبريزش بيني، عطسه، سرفه يا خس‌خس كردن در داخل خانه، همگي نشانه‌هاي حاكي از آلرژي نسبت به بندپايان خانگي، قارچ يا حيوان خانگي مي‌باشند. اين نشانه‌ها ممكن است حتي زماني رخ دهند كه كودك شما در تماس مستقيم با حيوان نيست زيرا اين ماده‌هاي آلرژي‌زا را مي‌توان در كل محيط داخل خانه پيدا كرد. تعيين اينكه آيا مشكل ناشي از حيوان خانگي يا چيز ديگري است، اندكي دشوار است.

متأسفانه كودك شما، حتي زماني كه از خانه دور باشد، ممكن است باز هم نسبت به حيوان واكنش نشان دهد.

دور كردن سگ يا گربه از خانه براي يك مدت آزمايشي نمي‌تواند كمك چنداني به شما بكند زيرا ممكن است بقاياي بدن حيوان به اندازه كافي در خانه موجود باشند كه حتي وقتي كه خود حيوان در خانه نيست نيز باعث بروز آلرژي در كودك شوند. بنابراين بايد مدتي طولاني از خانه دور بمانيد تا مشخص شود كه آيا كودك شما در غياب حيوان بهتر شده است يا نه.

اگر براي شما مشخص شد كه حيوان عامل بروز نشانه‌هاي آلرژي در كودك بوده است بايد حيوان را به جاي ديگري بفرستيد. اگر هنوز مطمئن نيستيد، بايد كودك خود را نزد متخصص آلرژي ببريد تا اين معما قدري بيشتر حل شود.

متخصص آلرژي چگونه مي‌فهمد كه كودك من به چه چيزي آلرژي دارد؟

براي تعيين عامل آلرژي، متخصص ممكن است از آزمايش پوست استفاده كند كه در آن پوست را اندكي خراش داده و مقدار كمي از ماده آلرژي‌زا (به صورت مايع) را روي پوست مي‌مالد. پس از 15 تا 20 دقيقه، بررسي مي‌كند كه آيا برجستگي يا تاول‌هايي همانند نيش حشرات روي پوست ايجاد شده‌اند (كه نشان‌دهنده آلرژي مي‌باشد) يا نه.

اين آزمايش بسيار حساس بوده و بايد توسط يك متخصص آلرژي آموزش‌ديده و تأييدشده انجام شود تا به شما در تصميم‌گيري پيرامون بيرون كردنِ حيوان و تميزكاري كامل خانه كمك كند. حتي در اين صورت نيز چند ماه طول مي‌كشد تا سطح مواد آلرژي‌زا به اندازه كافي اُفت كند كه موجب تفاوت در وضعيت كودك شود.

آيا پيشاپيش مي‌توانم از بروز آلرژي در كودك نسبت به حيوان خانگي‌مان پيشگيري كنم؟

احتمالا نه، خصوصا اگر شما يا همسرتان آلرژي داشته باشد. در اين صورت، كودك شما از لحاظ ژنتيكي آمادگي آن را دارد كه به نوعي آلرژي مبتلا شود، هرچند ممكن است نوع آلرژي او دقيقا مشابه با شما نباشد.

اگر مي‌خواهيد يك حيوان خانگي داشته باشيد اما احتمال مي‌دهيد كه كودك شما نسبت به آن آلرژي داشته باشد، شايد بهتر باشد صبر كنيد تا كودك حداقل 6 ساله شود. در كودك‌هاي بزرگ‌تر نشانه‌هاي آلرژي غالبا چندان حاد نيستند. مثلا آلرژي نسبت به حيوان ممكن است موجب خس‌خس كردن كودك در سن 4 يا 5 سالگي شود، در حالي كه در سن 8 سالگي ممكن است تنها يك سرفه خفيف ايجاد كند.

به خاطر داشته باشيد كه اگر يك حيوان به خانه بياوريدكودك شما ممكن است علامت‌هاي آلرژي را بلافاصله بروز ندهد. ممكن است چند ماه طول بكشد تا كودك آلرژيك، نشانه‌هاي آلرژي را در واكنش به اين حيوان جديد از خود بروز بدهد.

آيا حيوان‌هايي هستند كه كمتر از بقيه آلرژي‌زا باشند؟

برخي از متخصصان آلرژي و دام‌پزشكي، پاسخ مثبت مي‌دهند؛ بقيه، پاسخ منفي مي‌دهند. به نظر مي‌رسد شواهد قطعي مبني بر اينكه برخي نژادهاي سگ كمتر از بقيه آلرژي‌زا باشند، وجود ندارد. بسياري از مردم به اشتباه تصور مي‌كنند كه سگ‌هاي موكوتاه (مانند سگ‌هاي پشمالوي نژاد Poodle) كمتر از نژادهاي موبلند، آلرژي‌زا هستند اما بقاياي بدن حيوانات (نه به مو يا خز آنها) است كه موجب بروز واكنش مي‌شود.

توافقي كلي راجع به اين وجود دارد كه گربه‌ها، صرف‌نظر از نژادشان، به يك اندازه آلرژي‌زا هستند. اجتناب از مواد آلرژي‌زاي بدن آنها دشوارتر از سگ‌هاست چرا كه بقاياي بدن آنها ريزتر و چسبنده‌تر از بقاياي بدن سگ‌هاست و در نتيجه مي‌تواند فواصل بيشتري را همراه با باد طي كند و براي مدتي طولاني‌تر به يك سطح بچسبد. ضمنا چون گربه‌ها معمولا در حال ليسيدن موهاي خود هستند، احتمال آنكه كودك با بزاق گربه (يك ماده آلرژي‌زاي ديگر) تماس پيدا كند نيز بيشتر است.

حتي موش‌هاي صحرايي و خانگي و ساير حيوانات جونده نيز به عنوان حيوان مناسب براي كودكان آلرژيك توصيه نمي‌شوند زيرا ممكن است نسبت به ادرار و فضولات آنها آلرژي پيدا كنند. هنگامي كه اين حيوان‌ها در قفس نگهداري مي‌شوند نمي‌توانند از تماس با ادرار يا مدفوع خود جلوگيري كنند، در نتيجه هنگامي كه با پوست كودك تماس پيدا مي‌كنند منجر به بروز واكنش مي‌شوند.

حيوانات خزنده نيز گزينه مناسبي براي كودك نيستند زيرا ممكن است حاملِ باكتري سالمونلا (Salmonella) باشند. اين نوع باكتري مي‌تواند منجر به بروز كم‌آبي بدن و اسهال شديد شود و اگر درمان نشود مي‌تواند براي كودكان كم‌سن حتي كشنده نيز باشد. اگر مي‌خواهيد يك حيوان خزنده انتخاب كنيد، نكات ايمني زير را رعايت نماييد:

• پس از لمس حيوان، دست‌هاي خود را بشوييد.
• هيچ‌گاه حيوان را نبوسيد.
• غذاي خود را دور از حيوان تهيه كنيد.
• حيوان را در قفس (دور از آشپزخانه يا اتاق غذاخوري) نگه داريد.
• قفس بايد به صورت هفتگي و توسط يك فرد بالغ شسته شود.

برخي پرندگان (خصوصا در خانواده طوطي‌ها) و فضولات آنها مي‌توانند موجب بروز يك واكنش نادر و شديدا حاد شود كه به نام Hypersensitivity Pneumnitis (يا ريه پرنده‌بازها) شناخته مي‌شود. نشانه‌هاي اين واكنش عبارتند از: كم‌نفسي كه به آرامي افزايش پيدا مي‌كند، كمبود انرژي، تب پايين، افزايش وزن به صورت آهسته، و كوفتگي بدن. اين اختلال مي‌تواند موجب زخم شدن بافت ريه شده و ممكن است حتي كشنده باشد.

اگر اين بيماري چندان پيشرفت نكرده باشد مي‌توانيد با بيرون بردن پرنده و تميزكاري كامل در منزل، روند پيشرفت اين نشانه‌ها را معكوس كنيد. هرچند بروز اين بيماري در كودكان بسيار نادر است (در ايالات متحده، تنها 61 مورد در قرن گذشته گزارش شده‌اند)، اما مي‌تواند كشنده باشد بنابراين متخصصين آلرژي به والديني كه پرنده در خانه دارند توصيه مي‌كنند تا مراقب بروز اين نشانه‌ها در كودك‌شان باشند.

اگر كودك شما نمي‌تواند حيوان‌هايي كه مو يا خز دارند را تحمل كند اما باز هم يك حيوان مي‌خواهد، مي‌توانيد سعي كنيد توجه او را به ماهي‌ها جلب نماييد.

بهترين راه براي درمان آلرژي نسبت به حيوانات چيست؟

اين بستگي به نوع واكنشي دارد كه كودك شما نشان مي‌دهد. در صورتي كه او يك واكنش خفيف تنفسي نشان مي‌دهد، محلول نمكي شستشوي بيني مي‌تواند كافي باشد. براي نشانه‌هاي ديگري كه دائمي‌تر يا مشكل‌آفرين‌تر باشند، بايد با پزشك او براي تجويز مقدار كافي از داروي آلرژي جهت حل اين مشكلات، صحبت كنيد. اگر نشانه‌ها همچنان ادامه پيدا كردند، پزشك مي‌تواند شما را به يك متخصص آلرژي معرفي نمايد.

اگر حتي پس از دور كردن حيوان آلرژي‌زا و استفاده از دارو، كودك شما هنوز هم نشانه‌هاي آلرژي را دارد واكسن‌هاي آلرژي كه آلرژي‌زاهاي خاص را هدف قرار مي‌دهند مي‌توانند گزينه مناسبي باشند. به عنوان مثال، واكسن‌هاي جديدي براي آلرژي توليد شده‌اند كه حاوي يك آلرژي‌زاي خاص گربه‌ها به نام FelD1 مي‌باشند.

برخي مطالعات نشان مي‌دهند كه استفاده از واكسن‌هاي آلرژي در كودكان ممكن است نتواند موجب بهبود مشكل فوري شود اما از بروز نشانه‌هاي شديدتر در آينده جلوگيري مي‌كند. اگر فكر مي‌كنيد كه واكسن‌هاي آلرژي براي كودك شما مفيد هستند بايد او را به نزد يك متخصص تأييدشده ببريد كه بتواند وضعيت او را ارزيابي نموده و تعيين كند كه آيا واكسن مي‌تواند براي او مفيد باشد يا خير.

آيا مي‌توانيم براي كاهش ميزان قرار گرفتن در معرض مواد آلرژي‌زا كاري بكنيم؟

هرچند پيشگيري از تماس با بقاياي حيوانات بسيار آسان‌تر از اجتناب از گرده‌ها يا بندپاهاي خانگي مي‌باشد اما اجتناب از برخي از مواد آلرژي‌زاي حيواني (مانند بقاياي بدن گربه) ممكن است بسيار دشوار باشد. توصيه مي‌شود كه موارد زير را رعايت نماييد:

• حيوان را همواره خارج از اتاق‌هاي خواب نگه داريد و او را تنها در چند اتاق خاص از منزل نگه داريد كه ترجيحا بايد اتاق‌هايي بدون فرش (مانند آشپزخانه) باشند.
• از آنجا كه سيستم‌هاي گرمايش و تهويه مطبوع مي‌توانند باعث چرخش مواد آلرژي‌زاي موجود در هوا در كل خانه شوند، فيلتر كردن كل خانه مي‌تواند مواد آلرژي‌زاي گردشي در هوا را كاهش دهد. يك فيلتر با كيفيت (كه درجه MERV آن 12 باشد) در بخاري يا تهويه مطبوع نصب نماييد. پروانه را روشن نماييد تا همه هواي خانه فيلتر شده و ذرات آلرژي‌زا از هوا خارج شوند. فيلتر را هر سه ماه يك‌بار (با عوض شدن فصل) تعويض نماييد تا هواي خانه خود را در كل طول سال تميز نگه داريد.
• خانه حيوان را دور از محل رفت‌وآمد خانه قرار دهيد.
• يك تميزكاري كامل انجام دهيد. مبلمان، فرش‌ها، پارچه‌هاي تزييني و حتي ديوارها ممكن است بقاياي بدن حيوانات را روي خود نگه داشته باشند. همچنين امكان برداشتن فرش‌ها (چون مي‌توانند مواد آلرژي‌زا را تا شش ماه در خود نگه دارند) و استفاده از كف‌پوش‌هاي صاف (مانند مشمع يا چوب‌جنگلي)، حداقل براي اتاق‌خواب كودك را مد نظر قرار دهيد. يك مطالعه نشان داده است كه صرفا گردگيري خشك با يك پارچه گردگيري مي‌تواند روشي مؤثر براي زدودن مواد آلرژي‌زا از روي اين نوع كف‌پوش‌ها باشد.
• مي‌توانيد خريد يك جاروبرقي مجهز به فيلتر HEPA (فيلتر جذب‌كننده ذرات با كارآيي بالا) را مد نظر قرار دهيد، كه نه تنها بقاياي بدن حيوانات، بلكه فضولات سوسك‌ها را نيز گير مي‌اندازند. هنگام جارو كردن، يك ماسك تنفس با فيلتر N95 را روي دهان و بيني خود قرار دهيد تا ميزان تماس خودتان با اين مواد آلرژي‌زا كاهش يابد. همچنين زماني كه كودك در اتاق است، هرگز جارو نكنيد. به خاطر داشته باشيد موادي كه بواسطه اين عمليات تميزكاري در هوا معلق مي‌شوند، تقريبا 2 ساعت طول مي‌كشد تا روي زمين بنشينند.
• حيوانات را از مبلمان دور نگه داريد. هيچ چيزي همانند اثاثيه منزل نمي‌تواند بقاياي بدن حيوانات را به خود نگه دارد. اگر اين كار امكان‌پذير نيست يا اگر سگ يا گربه شما يك جاي خاص را دوست دارد كه جرأت نداريد مانع از نشستن او در آن نقطه شويد، مي‌توانيد آن صندلي يا مبل را با يك پارچه آزاد بپوشانيد كه بتوانيد آن را به سادگي بشوييد.
• حيوان را از اتاق كودك دور نگه داريد. همچنين فرش‌ها يا پرده‌هاي ضخيم را از اتاق كودك برداريد. همچنين تعداد حيوان‌هاي عروسكي كودك را نيز به يك يا دو عدد كاهش دهيد و آنها را (همراه با رختخوابش) هفته‌اي يك‌بار در آب (با دماي حداقل 60 درجه سانتيگراد) بشوييد. تشك‌ها و بالشت‌ها را در يك پارچه محافظ كه ضد ورود مواد آلرژي‌زا باشد، بپوشانيد.
• پس از اينكه كودك با حيوان بازي كرد، لباس‌هاي او را عوض كنيد. (اگر نمي‌توانيد بلافاصله لباس‌هاي او را بشوييد، آنها را در يك جعبه جدا قرار دهيد.) كودك را وادار كنيد تا دست‌هايش را بلافاصله بشويد. اگر مي‌توانيد، از او بخواهيد كه بلافاصله حمام كند. در غير اين صورت، حتما بايد شب به حمام رفته و موهايش را پيش از رفتن به رختخواب بشويد. او نبايد اين مواد آلرژي‌زا را همراه با خودش به اتاق‌خواب ببرد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: